کمیته‌ی حسابرسی و حسابرسی داخلی روابط مبتنی بر اعتماد

روابط کاری، گاهی اوقات چالش‌برانگیز و مشکل‌آفرین می‌شوند. درخواست‌ها یا انتظارات موردنظر از یک رابطه ممکن است پیچیده شده و به ایجاد سوءتفاهم، ناکارآمدی و حتی تنفر منجر شود. «عدم اعتماد» تنها پیامد رابطه‌ی ضعیف، تصنعی یا سطحی میان کمیته‌ی حسابرسی و مدیر ارشد حسابرسی داخلی نیست. این رابطه می‌تواند به تهدیدی جدی‌تر برای راهبری مناسب سازمان، تبدیل شده و به ایجاد سوءتفاهم، تخصیص ناکافی منابع به فعالیت حسابرسی داخلی، تضعیف استقلال، ارائه‌ی اطمینان‌بخشی سطحی، ناکارآمدی، از دست رفتن فرصت‌ها و ارائه‌ی خدمات غیربهینه بیانجامد.
حسابرسی داخلی باید به رئیس کمیته‌ی حسابرسی یا هم‌مرتبه‌ی او، گزارش عملکردی و به مدیران اجرایی، گزارش اداری ‌دهد که ارتباط مستقیمی را میان مدیر ارشد حسابرسی داخلی و ارکان راهبری برقرار می‌کند. این مشارکت منحصربه‌فرد، نشان‌دهنده‌ی اهمیت مدیریت صحیح روابط است. بی‌شک مسیر ارتباطی مستقیم با ارکان راهبری، اهمیت استقلال و بی‌طرفی لازم برای اثربخشی فعالیت حسابرسی داخلی را برجسته می‌کند.
بنابراین، ضروری است که مدیر ارشد حسابرسی داخلی و کمیته‌ی حسابرسی، درک مشخصی از مسئولیت‌های گزارش‌گری و هم‌سویی خود شامل «انتظارات و درخواست‌ها از یکدیگر» داشته باشند. نحوه‌ی تعامل هر یک از طرفین با دیگری نیز به تعیین درخواست‌ها و انتظاراتی کمک می‌کند که مبنای اعتماد و حمایت است.

برای مطالعه متن کامل به ماهنامه بورس ویژه اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۰ شماره ۱۹۰ مراجعه نمایید.